"მხოლოდ სარწმუნოებით შეიძლება ადამიანმა გამოასწროს თავისი ცოდვები და შეუდგეს მადლიან სულიერ ცხოვრებას" - მეუფე შიო

საპატრიარქო ტახტის მოსაყდრემ, სენაკისა და ჩხოროწყუს მიტროპოლიტმა შიომ (მუჯირი) სულთმოფენობიდან მეთხუთმეტე, დღეს ჯვართამაღლების წინა კვირას სამებიოს ტაძარში იქადაგა: 

„სახელითა მამისათა და ძისათა და სულისა წმიდისათა! ჩვენთან არს ღმერთი!

ქრისტეს მიერ საყვარელნო მამანო, ძმანო და დანო, გილოცავთ დღევანდელ დღეს, რომელსაც ეწოდება ჯვართამაღლების წინა კვირა. ჯვართამაღლება იმდენად მნიშვნელოვანი დღესასწაულია, რომ მას წინ უძღვის კვირა დღე და მის შემდგომაც არის კვირა დღე, რომელთა შინაარსიც ეძღვნება ჯვართამაღლებას.

და აი, დღევანდელი კვირა დღე არის, როგორც მომზადება ჯვართამაღლებისთვის, როგორც წინა დღესასწაული და ამ დღისთვის შერჩეულია წმინდა სახარება, სადაც უფალი იესო ქრისტე ბრძანებს, რომ „არავინ ასულა ზეცად, გარდა ზეციდან ჩამოსული კაცის ძისა, რომელიც არის ზეცაში“. აი, ასეთი საოცარი სიტყვებია, რომლებიც, რა თქმა უნდა, ნიკოდიმოსს, რომელსაც იესო ქრისტე ესაუბრება, ბოლომდე არ ესმის, იმდენად საიდუმლოა ეს, საიდუმლოს შეიცავს ეს სიტყვები, ვინაიდან ნიკოდიმოსისთვის ახალი აღთქმის ისტორია მხოლოდ ახლა იწყება.

ამიტომ უფალი იესო ქრისტე განაგრძობს მასთან საუბარს და უკვე ისეთი შედარება მოჰყავს, რომელიც ნიკოდიმოსს ესმის, მისთვის გასაგებია. იგი ამბობს, რომ როგორც მოსემ აღმართა გველი უდაბნოში, ასე უნდა აღიმართოს ძე კაცისა. მოსემ როგორ აღმართა გველი უდაბნოში, ეს ამბავი ყველა ებრაელს ახსოვდა.

როდესაც ებრაელებმა მორიგი დრტვინვა და უკმაყოფილება გამოავლინეს მოსესადმი, თვით ღვთისადმიც, მაშინ ღმერთმა სასჯელის სახით ებრაელებს მოუვლინა შხამიანი გველები. თქვენც გახსოვთ ეს ისტორია. გველები კბენდნენ ხალხს და მათი ნაკბენებისგან მრავალი იხოცებოდა. შემდეგ ხალხი მივიდა მოსესთან, შეინანა და უთხრა: „გვაპატიე, მოსე, რომ გისაყვედურეთ შენც და ღმერთსაც, ახლა ილოცე და ევედრე უფალს, რომ მოგვაშოროს ეს გველები“. მართლაც, მოსე ილოცებს და ღმერთი ეტყვის მას, რომ სპილენძისგან დაემზადებინა გველი, აღემართა ის ძელზე და ყოველი დაკბენილი ადამიანი, ვინც შეხედავდა ამ გველს, მაშინვე განიკურნებოდა.

აი, ამ ამბავს იხსენებს უფალი იესო ქრისტე. რა თქმა უნდა, ეს ებრაელთა ისტორიულ მეხსიერებაში იყო ჩაბეჭდილი. წარმოიდგინეთ, რომ არის გარდაუვალი სიკვდილი და მხოლოდ ერთი შეხედვა, ერთი მზერის მიპყრობა ამ სპილენძის გველზე და შენ უმალვე იკურნები. ეს, რა თქმა უნდა, ახსოვდათ ებრაელებს. ეს შედარება მოჰყავს უფალ იესო ქრისტეს და განმარტავს, რომ როგორც მოსემ აღმართა გველი, ისე უნდა აღიმართოს ძე კაცისა. აქ, რა თქმა უნდა, საუბრობს სხვა ამაღლებაზე, მის ჯვარცმასა და ჯვარზე ამაღლებაზე საუბრობს უფალი იესო ქრისტე.

რატომ აკეთებს ასეთ შედარებას მოსეს მიერ აღმართული გველისა ქრისტეს ჯვართან? - ვინაიდან ეს სპილენძის გველი იყო ძველაღთქმისეული წინასახე ქრისტეს ჯვრისა, ქრისტეს ჯვარცმისა. როგორც უფალი შეეწია ებრაელებს და ნაკბენისგან იკურნებოდნენ გველზე შეხედვით, ასევე უფალმა იესო ქრისტემ ჯვარზე მიალურსმა ჩვენი ცოდვები, გამოგვიხსნა, გამოგვისყიდა ჩვენ და მოგვანიჭა თავისუფლება ცოდვისგან, სიკვდილისგან და მოგვანიჭა მარადიული სიცოცხლე.

აი, ასეთი საოცარი შედარება მოჰყავს უფალს. შემდეგ ისევ აგრძელებს თხრობას და მაინც არ განმარტავს, ვინ არის ძე კაცისა, მაგრამ უკვე საუბრობს ძე ღმერთზე და ამბობს, რომ „ვინაიდან ისე შეიყვარა ღმერთმა სოფელი ესე, რომ ძე თვისი მხოლოდშობილი მისცა მას, რომ ყოველი მისი მორწმუნე არ წარწყმდეს, არამედ ჰქონდეს ცხოვრება საუკუნო“. აი, აქედან ჩანს, რომ უფალი ზრუნავს ყოველ ჩვენგანზე, ზრუნავს, რომ არცერთი ჩვენგანი არ დაიღუპოს, არ დაიღუპოს ურწმუნოებით, არ დაიღუპოს ქრისტეს არცოდნით, არამედ მოიპოვოს ცხოვრება საუკუნო.

ამრიგად, ძმებო და დებო, დღევანდელი სახარება ჩვენ გვესაუბრება საუკუნო სიცოცხლეზე, ქრისტეს ზეციდან ჩამოსვლაზე, ჯვარცმაზე, ზეცად აღსვლასა და სარწმუნოების მნიშვნელობაზე, ვინაიდან მხოლოდ სარწმუნოებით შეიძლება მარადიული სიცოცხლის მოპოვება, მხოლოდ სარწმუნოებით შეიძლება ადამიანმა განჭვრიტოს, როგორ გარდამოვიდა ზეცით ძე ღვთისა, როგორ განკაცდა; მხოლოდ სარწმუნოებით შეიძლება მიხვდეს ადამიანი, თუ რა გააკეთა იესო ქრისტემ პირადად ყოველი ჩვენგანისთვის და მხოლოდ სარწმუნოებით შეიძლება ადამიანმა გამოასწროს თავისი ცოდვები და შეუდგეს მადლიან სულიერ ცხოვრებას.

როგორც მოგახსენეთ, ნიკოდიმოსს ეს ყველაფერი ბოლომდე არ ესმოდა, მაგრამ უფალი მაინც ესაუბრება ამ დიდ საიდუმლოებებზე, ვინაიდან ეს არის სიტყვა ღვთისა. იესო ქრისტეს სიტყვა - ეს არის სიტყვა ჭეშმარიტებისა. იგი არის ჭეშმარიტება, მიუხედავად იმისა, გვესმის ჩვენ ეს თუ არა, გვაქვს თუ არა შესაბამისი სულიერი გამოცდილება.

ამიტომ, ძმანო და დანო, შეიძლება ჩვენც არ გვესმის დღეს ბოლომდე ეს საიდუმლოებები, მაგრამ მაინც უნდა ვიკითხოთ წმინდა წერილი, მაინც უნდა დავიმახსოვროთ, მაინც უნდა ვისწავლოთ, ვინაიდან თუ ჩვენ ასე ვიღვაწებთ, აუცილებლად დადგება ის დღე, როდესაც ჩვენც მთელი გულით ვიტყვით წმინდა პავლე მოციქულთან ერთად, რომლის ეპისტოლეც იყო დღეს წაკითხული სამოციქულოში და ეს სიტყვებიც იყო წაკითხული, რომ „ღმერთმა დამიფაროს, რომ სხვა რამით ვიქადოდე, გარდა ჯვარითა უფლისა ჩვენისა იესო ქრისტესითა“, რომლისა არს დიდება, პატივი და თაყვანისცემა უკუნითი უკუნისამდე, ამინ!

დღეს სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქ ილია II-ის ლოცვა-კურთხევით ჩვენ ვლოცავთ ბელქანიების გვარს. ღმერთმა გამრავლოთ, გაგახაროთ და გაგაძლიეროთ.

ჩვენთან არს ღმერთი!“